Oh, non est vesper, non est vesper;
Valde parum dormivi,
Valde parum dormivi:
Oh, et in somnio vidi.
(duo ultimi versus uniuscuiusque strophae bis dicuntur)
Et in somno vidi miro:
Equum nigrum subter me
Lascivisse et lusisse,
Saluisse vivide.
Oh, advolasse ventos malos
Usque a solis ortu
Et galerum deiecisse
Meo capite atrum.
Noster centurio vir sapiens
Solvit somnium meum:
Ille dixit mi: Peribit
Caput tuum rabidum.
Oh, non est vesper, non est vesper;
Valde parum dormivi;
Valde parum dormivi:
Oh, et in somnio vidi.
"Бій відлунав. Жовто-сині знамена затріпотіли на станції знов"
